Van de ene kant, zusters en broeders, is er bij veel mensen twijfel of er nog wel iets is na de dood en van de andere kant heerst ook de wat naïeve gedachte, dat iedereen wel goed terecht zal komen. Als je christen wil zijn, doe je er, denk ik, goed aan, die persoonlijke bespiegelingen van “ik vind” en “ik denk” achterwege te laten en onbevangen te luisteren naar wat Jezus ons zegt. En dan is het op de eerste plaats duidelijk, dat Jezus gelooft in een hemel bij God, waar je aan mag zitten aan het eeuwig feestmaal, maar ook dat Hij weet heeft van een hel, ver weg van God waar je uitgesloten zult zijn van het feest. Ook het evangelie van deze zondag spreekt daar weer van. Deelhebben aan het Koninkrijk Gods of buitengesloten worden dat zijn in Jezus’ ogen de twee mogelijkheden in de toekomst van de mens. Het oordeel over die toekomst van de mens ligt in Gods hand. Hij zal liefdevol maar ook rechtvaardig oordelen. Verder laat Jezus zich daarover niet uit. Dat is Gods zaak. Ook op de vraag van vandaag: gaan er weinig mensen naar de hemel of veel?, geeft Jezus geen antwoord. Dat ligt in Gods hand. Daar hoeven we ons niet druk over te maken. Jezus geeft dan meteen aan waar we ons wel druk over moeten maken. Het oordeel is niet aan ons, maar wel de keuze voor God en voor zijn Koninkrijk. Wij hebben de mogelijkheid zo te leven, dat Gods oordeel barmhartig zal zijn. Maar dat gaat niet vanzelf. Dat kost een leven lang inspanning. Jezus heeft het over een smalle weg en een nauwe deur. Je wandelt niet zomaar vanzelf het koninkrijk van God binnen. Je moet je inspannen. Wat is dan die weg, wat is die deur? We kennen uitspraken van Jezus elders uit het evangelie waar Hij zegt: Ik ben de weg, Ik ben de deur. Dat wil zeggen: in een wereld waarin mensen op allerlei manieren leven duidelijk kiezen voor Jezus; met Hem verbonden leven, zijn woord volbrengen. En dat niet alleen in de dingen die ik wel aardig vind, maar in alles. De weg door de nauwe deur het koninkrijk binnen loopt via de onvoorwaardelijke overgave aan Christus. En ik denk dat ik er dan meteen bij moet zeggen de echte Christus. Want het gevaar bestaat dat mensen zich een eigen, valse Christus gaan maken op grond van bepaalde bijbeluitspraken, een Christus naar hun eigen maat gesneden. Nee, de echte Christus, de echte weg wordt ons aangeboden daar waar Christus door zijn Geest voortleeft in de geschiedenis: en dat is de kerk. De kerk houdt ons Christus en zijn weg voor met de autoriteit van Christus zelf. Jezus zegt ons vandaag: leg je toe op die weg. Ik weet wel dat hij moeilijk is, maar hij is de moeite waard. Maak je er niet druk over wie er in de hemel komt. Dat is Gods zaak, maar het ligt in je eigen hand of jij er komt. Als je echt helemaal bij hoort in doen en laten, dan zal de Vader je binnenlaten. Daar hoef je niet bang voor te zijn. Maar dan klinkt er nog weer even een serieuze waarschuwing: je komt er niet in op grond van een uiterlijke verbondenheid met Christus alleen. Dat wil zeggen: het maakt bij God geen enkele indruk, dat je kunt zeggen: maar ik ben toch gedoopt of ik ging veel naar de kerk, als daar niet een leven van gerechtigheid en liefde naar het voorbeeld van Christus aan beantwoordt. Wat dat betreft kan het best zo zijn dat veel gedoopten buiten geworpen worden, terwijl niet gedoopten die rechtvaardig en gewetensvol hebben geleefd binnengelaten worden. Zo worden eersten laatsten en laatsten eersten. Zusters en broeders, we zouden het hele evangelie van vandaag zo samen kunnen vatten: wie er gered wordt, dat is Gods zaak. In naam katholiek zijn is geen garantie dat je gered wordt, evenmin wordt iedereen verdoemd die geen christen is. Wij kunnen met vertrouwen de toekomst tegemoet zien als we gewetensvol en ons telkens bekerend met Jezus verbonden leven. Hij is de deur naar de toekomst. Amen.